μη σε χάσω ποτέ..

φεγγαρόλουστη η νύχτα εχθές
και μου εκμυστηρεύτηκες
κοιτώντας τ’άστρα εκεί ψηλά
πως οι αγγέλοι χτίζουν τις φωλιές τους
ώρες καθρεφτιζόμουν στα μάτια σου…
δυο γούρνες με ψαλμωδίες λαγνείας
και αμίλητη εσύ κοιτούσες τα σύννεφα
να παίρνουν τα παλιά μας λάθη…
οι ψυχές μας νεραϊδένια ξωτικά
δίναν ποίηση στην ησυχία μας
και ο ψίθυρος της αύρας
τάραζε την μουσική των χειλιών μας
αστέρια ατελείωτα τα όνειρά μας
φωτιά ατελείωτη η συντροφιά σου
τα κορμιά μας δίχως ίχνος αέρα ανάμεσά τους
και αναστεναγμοί πάθους οι ανάσες μας
η ανατριχίλα στα κορμιά μας δηλώνει
την απόλυτη αίσθηση του έρωτα...
τα δάκρυά μας από χαρά κι απόλαυση
εξατμίζονται στα κορμιά μας
“μη σε χάσω ποτέ”
ευχή μου και παρακάλι
θα το γράψω με καυτά φιλιά
στο εαρινό κορμί σου
και ρίζες μου θα απλώσω γύρω σου
για να μείνω για πάντα μαζί σου!
-γραμμένο απο ένα ξωτικό-