Νιάτα που χάθηκαν
έτσι ξαφνικά, έτσι απότομα
νιάτα που λαχταρούσαν,
να πιουν τη ζωή να χυθούν στη ζωή.
Ο κόσμος τους μικρός τόσος δα
δυό φίλοι, ένα στέκι,
και όλοι μαζί μια φλόγα που καίει
νιάτα μιας στιγμής...
Κυριακή 21 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου