Την λέγαν Άντζυ.Η Άντζυ με τα φανταστικά φιλιά Η Άντζυ με το κρυφό της παράξενο μυστικό.. Τη ματιά της,όπου κι αν βάδιζες στα πλαϊνά την έβρισκες να σιγοψιθυρίζει λόγια έρωτα. Κι όμως ήταν κρύα η Άντζυ. Ήταν αφοσιωμένη σ' έναν έρωτα με τον εαυτό της και στην παγωνιά των αστεριών μόνο σιγανά ψιθύριζε ''σ αγαπώ '' Την θελαν τ αγόρια, στον κόλπο της να χαθούν σα σφήκες Τους σιχαινόταν και ούρλιαζε,ούρλιαζε σα κορνέτα νυχτιάτικη. Κι όμως κανείς δε την κοίταγε..... Ήταν όμορφη η Άντζυ στη χλωμάδα του πυρετού της τυλιγμένη καθώς στη πίστα χόρευε τους πόθους των αρσενικών και τους έπνιγε στους καθρέφτες. ΄Ωσπου μια νύχτα απ' αυτές που βροχερές τις λένε, καβαλάρηδες μεταξωτοί την άρπαξαν στα όνειρα και στα μυστικά. Την έριξαν στο υπόγειο άρχοντα του Ερέβους που κόσμημα ήθελε να'χει το κρυφό της και ανείπωτο ΘΑΜΑ Ήταν όμορφη η Άντζυ, αυτό που θα πει ΓΥΝΑΙΚΑ, και είχε κατά πως το λένε,το πιο ζωντανό όνειρο σ'ολοκληρη τη χώρα η Άντζυ που την ποθούσαν τα αγόρια και στα πόδια της αφιέρωναν λέξεις γλυκές. Η Άντζυ με το πιο ΛΕΥΚΟ ΣΤΗΘΟΣ και το πιο τέλειο ΤΡΙΓΩΝΟ. Ανάμεσα στους μεταλλικούς σκελετούς της, και στη θάλασσα λίπους,είχε όλο το χρόνο να αποκαλύψει το μυστικό της. Έτσι κι αλλιώς αθάνατη είχε καμωθεί,καθώς η γοητεία της φανερά ΚΑΠΟΤΕ θα ξεχυνόταν ποταμός απ' τα γαλάζια σπλάχνα της στο πρόσωπο του άρχοντα. Άσπρη μαγική Άντζυ, στο πρόσταγμα σου ο κόσμος σταλαγμίτης και σπήλαιο γινόταν και στον αέρα των μαλλιών χορό έστηναν οι αντρικές φωνές και οι θύμησες, πιότερο από ποτέ, ικέτευαν το ΚΡΥΦΟ ΣΟΥ άγαλμα και συ μετανιιωμένη του ΑΙΩΝΑ θεραπαινίδα ω ΤΕΛΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, τίποτα δεν είχες να πεις. Άδειο από ψυχή, γλυκό πλάσμα, μυστικό δεν είχες ζηλευτό, τώρα πια, ταίρι του Πηλέα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου